روایتی از دلدادگی به طبیعت در خانه های محیط زیست منطقه 19 ، از آرایشگری کوچه ها تا ساخت جای دانه برای پرندگان
به گزارش وبلاگ سکوت، دست راست مدیر محله بود و در امور فرهنگی، سلامت و... سررشته داشت، اما از سال 95، وقتی زمزمه تشکیل خانه محیط زیست در سراهای محله پیچید، حفظ محیط زیست به مهم ترین هدفش تبدیل شد.
وبلاگ سکوت - زهرا بلندی: از آن روز تا حالا دبیر کانون محیط زیست است و تمام کوششش را به کار گرفته تا به روش های مختلف اهالی محله را هم در حفظ طبیعت همراهی کند. پس از سال ها فعالیت در این زمینه و اجرای برنامه های محیط زیستی متنوع اکنون در منطقه19 به عنوان قدیمی ترین دبیر کانون محیط زیست شناخته می گردد.
خواندنی های بیشتر را اینجا دنبال کنید
خانه محیط زیست با طبیعت گره ام زد
رحیمه ترکاشوندی، اکنون و در 38سالگی، هم دبیر کانون محیط زیست محله شکوفه است و هم دبیر خانه محیط زیست منطقه 19 و تمام کوششش را برای ارتقای سواد محیط زیستی شهروندان به خصوص بانوان محله و بچه ها به کار گرفته است: از کودکی عاشق یاد گرفتن بودم. حتی در مدرسه به کارهای فرهنگی و اجتماعی و اجرایی علاقه مند بودم. همواره برای یادگیری فرصت را غنیمت می شمردم و همین ویژگی اخلاقی هم بهانه مهمی بود تا از سال 90 در جایی مثل سرای محله مشغول به کار شوم. از سال 1390 در بخش هایی مثل کانون سلامت، گردشگری، جهاد و ایثار، کتابخانه، خدمات اجتماعی و... فعالیت داشتم و بالاخره سال 95 شرایط آشنایی بیشتر با محیط زیست و بالا بردن اطلاعاتم در این زمینه فراهم شد. همواره برای حفظ و نگهداری طبیعت دغدغه داشتم و فعالیت هایی مثل تفکیک پسماند در خانه و جمع آوری زباله در طبیعت را انجام می دادم، اما دلم می خواست اطلاعاتم در این زمینه گسترده باشد که اجرای طرحی ویژه در سرای محله، شرایط را برایم مهیا کرد. در واقع، خانه محیط زیست مرا به طبیعت گره زد
آرایش کوچه ها به همراه اهالی
به مرور زمان و با مطالعه، ارتباط با انجمن های محیط زیستی و شرکت در همایش های مختلف اطلاعاتش در زمینه محیط زیست بیشتر شد و خودش شد برگزارنماینده طرح ها و برنامه هایی در حمایت از طبیعت: آن روزها کانونی مثل کانون محیط زیست به خصوص برای اهالی محله های جنوبی شهر تازگی داشت و اطلاعات درباره اش کم بود. با درک اهمیت نگهداری از طبیعت سعی کردم افرادی را که در سرای محله رفت وآمد داشتند با این مسائل آشنا کنم. خودم طرح و ایده می دادم و برای جلب مشارکت شهروندان کوشش می کردم. مثلاً می گفتم در بطری بیاورند و در ازای آن به افراد فعال در این حوزه جایزه می دادم و هزینه درهای بطری را برای یاری به احتیاجمندان صرف می کردم. برگزاری جشنواره برترین ها از دورریختنی ها و مواد بازیافتی که قابل استفاده است و ساخت جای دانه برای پرندگان در بوستان ها جزو دیگر کارهای مهمی بود که با استقبال بچه ها و مادرانشان روبه رو شد. برپایی اردو در طبیعت های بکر شهر، برگزاری کارگاه های آموزشی حفظ محیط زیست، کوچه تکانی، خانه تکانی و کاشت گل و گیاه در کوچه های منطقه در روزهای پایانی سال با مشارکت شهروندان هم از دیگر برنامه هایی هستند که با مشارکت اهالی محله اجرا می کنم.
برپایی پویشی برای کاهش مصرف انرژی
اعضای خانه محیط زیست منطقه 19 در نخستین روزهای شکل گیری کانون، فقط 20-30 نفر بودند، اما با کوشش های ترکاشوندی حالا به 400 عضو رسیده اند. بانویی که سال 99 عنوان یاور طبیعت را از اداره محیط زیست تهران کسب نموده، هر روز در یک محله یا یک جا برنامه دارد. مدارس همه مقاطع تحصیلی، مهدکودک ها، سراهای محله، مساجد و... را از ثمرات کارگاه های آموزشی تفکیک زباله تر و خشک، استفاده از کیسه های پارچه ای به همراه توزیع این کیسه ها و آموزش دوختشان بهره مند می نماید: اهالی منطقه 19 در سال 95 چندان درباره محیط زیست اطلاعات نداشتند و در این زمینه هم طرح و برنامه ای اجرا نمی کردند، اما الان از دانش آموزان ابتدایی تا بانوان سالمند با ما همراه شده اند. تعداد فعالان محیط زیست که بیشترشان هم نوجوانان و جوانان هستند در منطقه زیاد شده که در بلندمدت نقش پررنگی در نگاه سبز اهالی محله خواهد داشت.
پویش های جمع آوری درهای بطری، فراوری خشکاله و کاهش مصرف انرژی با استفاده درست از سیستم های گرمایشی در فصل زمستان جزو طرح های مهمی هستند که هم اکنون به طور خاص به وسیله ترکاشوندی اجرا می گردد و شهروندان را به شرکت در آنها دعوت می نماید: داستان خشکاله خیلی جالب است؛ ما در این پویش پوست میوه و سبزی هایمان را روی بخاری یا مقابل آفتاب خشک می کنیم و بعد به اداره پسماند تحویل می دهیم تا به عنوان کود مورد استفاده قرار بگیرد و با این کار مقدار فراوری زباله تر را به حداقل می رسانیم. علاقه مندان برای عضویت در این کمپین ها می توانند به خانه های محیط زیست همه سراهای منطقه 19 مراجعه نمایند.
احتیاج به غرفه های بازیافت در دسترس
بعد از سال ها کار در حوزه محیط زیست، اطلاعات جامعی هم درباره کاستی های زیست محیطی منطقه دارد و درباره احتیاجهای اهالی محله های جنوبی شهر در زمینه محیط زیست هم حرف برای گفتن دارد: هرقدر برای آموزش شهروندان کوشش کنیم، احتیاج است که خدمات رفاهی هم برای مشارکت طلبی شهروندان بیشتر گردد. مثلاً 23 غرفه بازیافت در منطقه ما وجود دارد، اما متأسفانه دسترسی شهروندان به آنها خیلی راحت نیست. خوب بود اگر این غرفه ها در نزدیکی سراهای محله در محل گذر شهروندان جانمایی می شدند تا از این طریق مشارکتشان برای جمع آوری پسماند خشک بیشتر گردد. موضوع دیگر، حضور کمرنگ خودروهای ملودی در کوچه هاست؛ به نظرم، برای جلب مشارکت اهالی محله باید تعداد این خودروها و دفعات حضورشان در کوچه ها و محله ها بیشتر گردد.
منبع: همشهری آنلاین